Elektrominesans Yayıcılar Nedir

Elektrikli ışıldama, bir elektrik alanın hareketi ile heyecanlanan ışıldamadır. Bu fenomen, yarı iletkenlerde ve kristalloforlarda kendini gösterir. Molekülleri veya atomları, bir elektrik akımı içinden geçtiğinde veya uygulanan bir elektrik alanının etkisi altındayken heyecanlanma yeteneğine sahip maddelerde gözlemlenebilir. Aslında, elektrolüminesans, fotonların yayıldığı bir yarı iletkende deliklerin ve elektronların rekombinasyonunun sonucudur.

Yarı iletkenin elektronları enerjilerini bu şekilde verir. Rekombinasyon başlamadan önce, delikler ve elektronlar ayrılır. Ayrılma, ya güçlü bir elektrik alanı (elektrolüminesan panellerin kristalofosforlarında) ivmelenmesiyle elde edilen yüksek enerjili elektronlarla veya bir pn kavşağı elde etmek için materyali aktive ederek (LED’lerde olduğu gibi) sağlanır.

Elektrominesans Yayıcılar Nedir?

Elektrominesans yayıcılarda, bir elektrolüminforun elektrominesansı kullanılır. Toz yayıcılar ilk kez 1952’de geliştirildi. Tabanı plastik veya cam alt tabaka plakası olan çok katmanlı bir yapıdır. Plaka üzerine sırayla uygulanır; metal oksitlerin iletken şeffaf bir elektrotu (SnO2, InO2, CdO), daha sonra 25-100 μm’lik bir elektrolüminfor tabakası, daha sonra bir dielektrik koruyucu tabaka (SiO, Si02 veya vernik), sonra bir opak metal elektrot üzerine uygulanır.

Fosfor, manganez, bakır veya diğer elementlerin safsızlıkları ile parlaklık için aktive edilen çinko sülfit veya çinko selenittir. Polikristaller (taneler) çinko sülfit, yüksek dielektrik sabiti olan organik reçinelerle birbirine bağlanır. Bu nedenle, çalışma için, bir elektrominesanslı toz yayıcı, uyarma için 400 ila 1400 Hz frekanslı alternatif bir voltaj ve 90 ila 140 volt voltaj gerektirir.

Elektrominesanslı Film Yayıcılar Nedir?

Toz yayıcılardan farklı olarak, elektrominesanslı film yayıcıları , elektrotlar arasında, vakum içinde termal buharlaştırma ve biriktirme ile elde edilen, 0.2 um’lik bir kalınlığa sahip olan bir polikristalli bir elektroluminofor film içerir. Bu tür bir elektrolüminfor içinde dielektrik yoktur, bu nedenle film yayıcılar sabit bir voltajda çalışırlar ve çalışma voltaj seviyeleri toz olanlardan düşüktür. Sadece 20 ila 30 volt fark olabilir. Işık çıkışını ve parlaklığını arttırmanın yanı sıra rengi değiştirmek için, film fosforu nadir toprak florür malzemeleriyle aktive edilir.

Not: 1974 yılında üç katmanlı bir film yayıcı oluşturuldu.

Bunların yanı sıra, dielektrik sabiti yüksek iki yalıtım filmi (Y2O3 ve Si3N4) içerir. Elektrominesans yayıcıların karakteristik parametreleri şunlardır; etkili parlaklık, parlaklık karakteristiği, parlaklığın frekans değişimi, etkili parlaklığın frekansa bağımlılığı ve yayılan ışığın spektrumu gibi… Toz yayıcılar için etkili parlaklık, akım yoğunluğuna karşılık gelen besleme alternatif voltajının belirli bir frekansında ve büyüklüğünde belirlenir. Parlaklık özelliği, parlaklığın voltaja bağımlılığını yansıtır; yüksek kontrastlı matris ekranlar, doğrusal olmayan karakteristikli yayıcılar temelinde üretilir. Film yayıcılar toz olanlardan daha yüksek kontrast ve çözünürlük sağlar.

Parlaklığın çokluğu değişir. Aslında, besleme gerilimini ikiye katlarken parlaklık özelliklerinin dikliği; tozlarda, filmlerde 1000’de 25’e ulaşır. Spektrum, aslında; renk, fosfora eklenen aktivatörler tarafından belirlenir. Elektrominesans yayıcıların dezavantajları parametrelerde büyük bir değişiklik içerir. Ek olarak, çalışma sırasındaki parlaklık 4000 saatte 3 katına düşer. Ancak bu, büyük parçacıklara sahip ilk elektrolüminoforlar için geçerlidir. En yeni modern elektrolüminoforlar 12-18 nm partikül boyutlarına sahiptir, onlarla parlaklık 300 cd’ye çıkarıldı ve ilk 40 saatte % 20’lik parlaklık düşüşü güç kaynağı parametreleriyle (frekans ve uyarma voltajı) düzenlenir ve böylece servis ömrü 12.000 saate ulaşır. Çeşitli opak elektrot tasarımları, bu temel özel matris ekranları üzerine inşa edilmiş, çeşitli alfabetik, sembolik ve dijital bilgi ekranlarının elektrominesans yayıcılarını kullanmayı mümkün kılar.

Elektrominesans panelleri inorganik veya organik malzemelerden ince filmler halinde temin edilebilir. Kristalin fosforlardaki ışımanın rengi aktive edici safsızlığa bağlıdır. Prensip olarak, böyle bir panel, dahili voltaj dönüştürücüsünden elde edilen 60 ila 600 volt voltajla çalışan düz bir kondansatördür. Kullanılan elektrominesans malzemeler şunlardır: III – V InP, GaAs, GaN (LED’lerde), toz halinde gümüş veya bakırda aktive edilmiş çinko sülfür (mavi-yeşil bir parıltı verir) ve sarı-turuncu bir ışıltı elde etmek için manganez ile aktive edilmiş çinko sülfür kullanılır.

Elektrominesanslı ekran (ELD), bir iletkenin iki tabakası arasında (ince bir alüminyum elektrot ile şeffaf bir elektrot arasında) özel olarak işlenmiş fosfor kristalleri veya GaA’lardan oluşan bir elektrominesans malzeme katmanından oluşturulan özel bir ekran tipidir. İletkenlere alternatif bir voltaj bağlandığında, elektrominesans malzeme parlamaya başlar. Tüketici elektroniği ve aydınlatma mühendisliğinde yaygın olarak kullanılan elektrikli ışıldayan aydınlatıcılar.

LCD ekranların aydınlatılmasında hizmet ederler, çeşitli cihazların terazileri, klavyeleri, peyzaj ve mimari yapıları süslemek için de kullanılır. Ayrıca, belirtilen görüntünün yüksek kalitesi, iyi kontrast, yüksek yenileme hızı ve düşük sıcaklık duyarlılığı ile karakterize edilen işaret sentezleyici elektrominesans ekranların grafiği belirlenebilir. Bu özellikleri nedeniyle askeri, tıbbi ve diğer sanayilerde kullanılmaktadırlar.

Yorum yapın